Hep Geri Gidiyorum

Hep geri gidiyorum

Hep geri gidiyorum

Gerisi neresi?

Gerisi öte, ama tam önünde.

Yutkun çekiyorum,

Göz çukurumun kuyusunda bir ağırlık,

Yüreğimin altında beşinci mevsim kokusu

Bu dünyadaki hafızamı kaybettiğim an her şeyi hatırlıyorum

Hayat ağırlığımın kuş tüğün üzerinde havaya kürek çektiğini anlıyorum

O saniyedeki korkuncumun fırtınasını çalıp sana göstermek istiyorum

O an, nefret, ziyafet, ve isteğin hepsi bir şaka gibi geliyor

Ve ne diyeceğime şaşırıyorum

Hep bir şey oluyorum,

Sonra geri gidiyorum,

Ama gerisinin ötesi burası

Hepsi aynı, ama farklı

Kendi cildime girince bir ıssızlık

Senin kollarındaki ağırlık

Birbirimizi görünce bir çığlık,

Dilsiz yürek yankısı

Kör olunca gözükür

Kelimeler kaybolunca duyulur

Değil ben ya da sen

değil ortası da ikimizin,

Hem ben hem sen ve dışta ama içten

Evet işte, böyle gidiyor hikayem,

Bir şey olunca bedelimi kaybediyorum,

ve gene anlamaya başlıyorum

Unuttukça hatırlıyorum

Çığlıklarım kahkahalara dönüşüyor

Duvara yumruk atarken bıyık altından gülümsüyorum, dizlere çöküp gökten teşekkür ederken çığlıklarla ağlıyorum

Şimdi anladın mı acaba?

Gerisinin neresi olduğunu?

Sevginin bahsedilmez korkunun içinde bulunduğunu?

Sevgi ile korkunun arasında bir farkın olmadığını?

Hep geri gidiyorum,

Hep geri gidiyorum

Son bir sürpriz

Kızma ama bunların hepsi bir şaka

Çünkü gittiğim hiçbir yer yok,

Hep ordasin

ve hep burdasin