ölüm gibi

ölüm gibi kokuyorum.

farkında değilim, ölüyorum

saçlarım suya daldı, dalgalandım

nefes alamadım

midemde bir deniz çöküyor,

seslenemeyen yaşlarım ağlıyor

bitiyorum, ama bu başlangıç gibi kokmuyor

sanki kapı kapanınca yeni bir kapalı kapı bulucam

belki bir duvar, siyah, kıpırdamayan duvar olucam

farkında değilim, ölmuyorum

ölumsuz bir sonsuza giriyorum